Klaas Akkerman is regelmatig bij Sporting De Rijp te vinden om aan zijn conditie te werken. Terwijl Klaas zijn oefeningen doet komt zijn dochter Saskia binnen, licht bezweet doordat ze 6 kilometer heeft hard gelopen van huis, richting Oost-Graftdijk en terug. Op de terugweg stopt ze bij de Sporting om nog een aantal oefeningen te doen en daar ontmoeten ze elkaar regelmatig.

“Een tijd terug, 11 jaar geleden geloof ik, ben ik gestopt met tennissen”, zegt Klaas. “Ik had toen last van mijn meniscus. Nu werk ik als groundman voor de tennisvereniging in Groot Schermer.”

Klaas heeft een nieuwe knie en merkt daar niets van. De operatie is goed gelukt. “Ik ben indertijd voor de operatie onder begeleiding van Stefan, fysiotherapeut bij Sporting De Rijp, gaan oefenen om mijn spieren te versterken. Dan kom je een operatie beter door.”

Klaas en Saskia wonen allebei in De Rijp, Klaas al 44 jaar in het huisje van zijn grootmoeder. Binnenkort gaat het hele gezin een week weg, naar Maastricht. Klaas, zijn vrouw, dochters, mannen en kleinkinderen. ‘

“Doen we ieder jaar, ieder jaar ergens anders heen. Hartstikke leuk!

“Hier, bij de Sporting, doen we niks samen”, zegt Saskia. “ We hebben onze eigen programma’s. Ik doe het vooral voor mijn lichaamsonderhoud. Ik loop 2 keer in de week hard, ongeveer 6 tot 8 kilometer, maar hardlopen is niet genoeg om sterk te zijn om mijn werk als ambulanceverpleegkundige te kunnen doen. Ik werk op de ambulance in Amsterdam en moet dus veel tillen. Door hier te trainen zorg ik ervoor dat mijn buik-,rug- en armspieren sterk blijven. Zo onderhoud ik mijn hele lijf.”

“Ik doe niet alleen aan mijn eigen onderhoud,” zegt Klaas, “ voor een paar mensen heb ik nog 3 lelijke eenden in onderhoud. Tot 11 jaar geleden was ik chef-monteur bij de Citroëngarage van Lanting in ZO Beemster. Lelijke eenden, 2 CV’s, ken ik dus goed. Citroën was voor mij als monteur een ander merk auto dan andere omdat Citroën systemen heeft die andere auto’s niet kennen. Was voor veel monteurs best even wennen. In Citroën moest je groeien.”

Saskia heeft altijd bijzondere kapsels.” Ik houd niet van lang haar en ik wil iedere keer als ik bij de kapper kom een andere kleur. Nu paarsig, vorige keer grijs en fluorescerend roze. De volgende kleur weet ik nog niet, zoek ik bij de kapper uit. Ik werk in een mannenwereld en met mijn opvallende haar voel ik me sterker om mijn mannetje te kunnen staan. Fijn is dat sommige patiënten me herkennen. Het kan het ijs breken bij doodzieke patiënten, ze vrolijken even op als ze me zien.”