“Ongeveer 3 keer per week sport ik bij Sporting De Rijp, een paar uur per keer en behoorlijk intensief. Zowel conditie als kracht.”

Esther van der Peet woont nu anderhalf jaar in het centrum van De Rijp. Daarvoor in het centrum van Amsterdam.

“Het is heel fijn om hier te wonen. Ik voel me heel welkom en voor onze 2 zoontjes is het heerlijk dat ze zelf naar school en naar hun vriendjes en het voetbal kunnen. Dat kon gewoon niet aan de Overtoom waar we in Amsterdam woonden. Wat ik hier wel mis is de grote verscheidenheid aan mensen en culturen, kleding en mensen die met vormgeving bezig zijn. Maar al die kinderen die hier op Sint Maarten met lampions en kaarsjes langs de deur komen om te zingen en snoep te krijgen is weer zo ontzettend ontroerend. Dat heb je niet in Amsterdam. Dat is heerlijk.”

Esther sport ’s ochtends. “ Als ochtendmens krijg ik door te sporten energie voor de rest van de dag, waarna ik aan het werk kan als grafisch ontwerpster en na tweeën, na schooltijd, met mijn kinderen bezig kan zijn. Als ik een paar dagen niet sport voel ik me niet lekker in mijn vel, heb het gevoel dat ik uit balans ben en heb ik ook nog de neiging om verkeerd te eten”.

Esther was in Amsterdam gewend aan een grote sportschool met alle luxe extra’s als sauna’s en lunches.

“Dat mis ik niet; het laten zien wie het mooiste pakje of de grootste spieren heeft, hoeft voor mij niet. Ik voel me hier veilig en thuis. Toen ik hier voor het eerste kwam werd ik zo lief ontvangen door Sabine.”

Esther maakt als graficus onder meer folders en tijdschriften. Tot een jaar of 6 geleden had ik mijn eigen tijdschrift, “Jansen Magazine”, met als motto “ Niet Rijk, Wel Smaak”. Dat haalde het op een bepaald moment jammer genoeg financieel niet. Als ik nu over mijn ambities nadenk kom ik op andere dingen die me leuk lijken, zoals koken met en voor kinderen uit de buurt.

Als kind was Esther gedreven turnster tot ze ging puberen. “Goed en gezond eten was als turnster erg belangrijk. Nu maak ik iedere dag vers eten voor onze zoontjes en ze leren alles te eten. De oudste is nu uit “verantwoordelijkheidsgevoel voor dieren” vegetariër geworden. Hij is 9. Prachtig. Passen we ons eten op aan. Lijkt mij geweldig om een middag met meer kinderen in mijn keuken eten te maken en ze zo te leren dat eigenlijk alles, dat goed is, ook lekker kan zijn. En daar een kookboek over te maken met ze. En dat combineren met hoe ze lekker kunnen sporten en bewegen”.